The Gold-digging Mastermind

Kabanata 13

Warning: SPG (slightly). Putukan mode.

The secret is out.

Alam nang mga kasamahan namin sa bahay ang tungkol sa aming dalawa ni Daxiel. Kinausap ko na si Maricel tungkol dito. Wala naman silang pakialam sa estado ng relasyon naming dalawa.

“Masyado bang maaga para makipagrelasyon na ako?” I even asked her. “Dapat ba gabi na lang?”

She looked at me from head to toe. “Walang maaga sa pepeng malandi.”

I laughed out loud. Bentang – benta sa akin ang mga banat ni Maricel kaya magkasundong – magkasundo kaming dalawa. Naabot pa siya ng hampas ko sa braso. She’s just like me for real, for real.

Facts only.

“Baka naman puro chukchakan kayo kapag nagbakasyon kami, ma’am, ha. Baka may aalagaan na kaming bata. Hinay hinay ang matres.” Mayroong pag-aakusa ang tono ng kanyang boses.

Ngumisi ako. Natumbok na naman niya, balak kong akitin si Daxiel, walang makakapigil sa akin.

Iyong totoo, gusto ko ring magkaroon ng anak. Madali lang naman ang magpabuntis, ibubuka ko lang ang aking dalawang hita… pero hindi madali ang pagkakaroon ng anak.

I want to have children in a loving environment.

Parang hindi naman attainable iyong loving environment lalo na ngayon sa set-up namin ni Daxiel Gustav Jr. Sisikapin kong maging mabuting magulang kung sakaling magkaroon ako ng supling, gusto kong ibigay sa kanila ang pamilyang ipinagkait sa akin.

But I’m not getting younger… I’m already in my thirties.

Sooner, it would be hard for me to conceive. Bahagyang tanggap kong hindi ako mabibiyayaan ng supling. Well, and’yan naman si Gustav the Third. Sa kanya ko na lang ibubuhos ang pagmamahal na ilalaan ko para sa aking mga anak.

Pinaliguan ko si Gustav the Third matapos ang pag-uusap namin ni Maricel, bumalik na rin siya sa trabaho. I dried our furbaby with a clean towel. Binihisan ko siya ng komportableng damit at ikinabit ko ang kanyang harness.

We’re going out today. Balak naming bisitahin ang kanyang daddy sa opisina nito. I cooked lunch for him.

I just wore a black bodycon dress and did my make up. Nagpahatid kami kay Manong Abner sa kompanya ni Daxiel Gustav Jr.

Wala akong ideya sa kanyang kompanya, ganoon na lang ang gulat ko nang huminto ang driver sa mataas na gusali. It was one of the tallest buildings in the area.

“Sigurado ka po ba, Manong?” tanong ko rito.

He nodded. “Sigurado ho, Ma’am Olga.”

Bigla naman akong nakaramdam ng hesitasyon sa pagbaba ng sasakyan. I knew he is a rich man, but I wasn’t expecting him to be this wealthy. Tuwing ipinapamukha sa akin kung gaano siya kayaman, mas lalong sumisidhi ang galit ko para sa lalaki.

Hindi na niya kailangan iyong pamana. Hindi ko pa rin maintindihan kung bakit kailangan niya iyong ipaglaban mula sa akin.

I could still taste the bitterness in my mouth, but I composed myself before getting out of the car.

Bumaba ako ng sasakyan dala ang basket ng lunch na ginawa ko para sa lalaki. Karga ko rin si Gustav the Third patungo sa loob ng building. The lobby was enormous and cozy.

Dumako kami sa reception area. “Good day, ma’am. Do you have an appointment today?”

“I’m here to see Daxiel Gustav Jr.” I told her and smiled.

“May I know your name?”

“Olga Millaray Perfecto…” I paused for a bit and got my identification card. “de Clemente.”

She looked at my identification card and made the call. Ilang minuto naman akong naghintay na matapos niya ang tawag. Pagkatapos ay bumaling siya sa akin, she assisted me which elevator to take to Daxiel’s office.

I just wanted to surprise him. Handa rin akong masurpresa. Madalas na mayroong nakikitang hindi kaaya – aya ang mga bida kapag bumibisita sila sa opisina sa mga palabas sa telebisyon.

His office floor has its own button to press, but it needs a card to work. Hindi naman ako naligaw at wala rin akong nakasabay sa elevator.

Nang makalabas ako ng elevator sa tamang floor, umikot ang aking mata sa paligid. Mayroon ding malawak na reception area sa palapag. A pregnant woman greeted me, she introduced herself as Daxiel’s secretary.

She guided me toward his office and told me to wait there. Nasa business meeting pa raw si Daxiel.

“Thank you, Mrs. Esguerra. Do you want something to eat? I’ve brought some food.”

Ibinaba ko muna si Gustav the Third, agad naman siyang naglakad sa loob ng opisina. Ipinatong ko ang basket kong dala sa glass table, inilabas ko ang mga tupperware ng lutong bahay. I told her the dishes I brought.

She went outside for a moment. Nang bumalik siya’y mayroon na itong dalang plato. I gave her a bit of everything. Sinamahan niya muna ako sa opisina at nagkuwentuhan kaming dalawa.

Limang buwan nang buntis ang babae, sa buwan ng kapanganakan pa lang niya gustong mag-leave. Pangalawang anak na niya raw iyon at matagal na rin siyang nagtatrabaho kay Daxiel. He was a godfather of her first born.

S’yempre, tsismosa ako. I wanted the juicy details.

Hindi naman siya masyadong nagtanong ng tungkol sa akin. After eating the food, she thanked me and went back to her station. Nanatili naman ako sa opisina ni Daxiel Gustav Jr.

Naglakad – lakad ako sa loob ng opisina. It was a modern interior design with an overlooking view of the city. Mayroong espasyong nakalaan at couches para sa mga bisita.

On the other side, there’s his neat table with chair facing back the horizon, and lots of natural light are coming into the office. The side has glass cabinet storage and book shelves.

Napakislot naman ako nang pumulupot sa aking tagiliran ang braso ni Daxiel. I felt his lips on my neck. ‘Wag d’yan, may kiliti ako r’yan.

Humarap naman ako sa kanya. Ngumiti ako nang masilayan ang kanyang kagwapuhan.

It was such a conflict… how I kept hating him, but at the same time, I was mesmerized of his good-looking features. I couldn’t hate him properly. Bakit kasi naging pogi si Daxiel?

Mas pogi siya sa suot na suit. He looked intimidating. Para siyang nangangain ng buhay na tao sa meeting room. Kung ako naman ang kakainin niya, payag naman ako. I giggled.

“You didn’t tell me you were going to visit. I called earlier, Maricel answered the telephone.”

Wala akong naintindihan sa sinabi niya, hindi naman iyon ang pokus ko. Hindi ko na napigilan ang sarili kong sinibasib siya ng halik. Sinibasib, wow, hindi ko nga alam ang kahulugan noon.

Wala rin siyang lahing French, pero nag-french kiss kami.

“Surprise, baby cakes.” I winked at him. “Let’s have lunch together. Pinagluto ka namin.”

Nagpatulong ako kay Maricel sa pagluluto ng mga dadalhin kong putahe. I only know Filipino ulam. Pinagluto ko siya ng pininyahang manok, pork adobo, chopseuy, at lumpiang sariwa.

Ako naman bilang panghimagas, charot. Nagpa-bake ako kay Maricel ng chocolate moist cake, pinabawasan ko na iyon sa sekretarya ni Daxiel.

Pinaupo ko naman siya sa couch, samantalang umupo ako sa kanya habang naghahain ako ng pagkain. His hand was placed on my waist. I put a bit of everything on his plate.

“I thought we’re going to have lunch together, Millaray? Why are you feeding me?” Tumaas ang kanyang kilay.

“Busog na ako kapag pinagsisilbihan kita,” Ngumisi ako.

I was feeling proud with my banat. “If I want my girlfriend to serve me, maybe, I should ask Maricel to be my girlfriend.”

Napalitan nang pagnguso iyong ngisi ko kanina. “Mas type mo pala si Maricel kaysa sa akin,”

Humalakhak naman siya, lumapat ang kanyang labi sa aking pisngi. He took the opportunity to feed me.

Pareho kaming nawindang nang itumba ni Gustav the Third ang tupperware.

“No, baby, no!”

Agad ko siyang kinuha at inilagay sa couch. I grabbed the tissue paper to clean the mess. Nakakahiya naman kasi sa marbled floor ng opisina ni Daxiel. Naramdaman ko namang may palad na bahagyang pagtampal ni Daxiel sa pang-upo ko.

I just realized my position while cleaning the mess our furbaby created. Nakatuwad ako sa kanya. Umayos naman ako ng tayo at tinapos ang paglilinis. Tiningnan ko Daxiel.

“Uy, si Daxiel, gusto ako i-dog style.” I teased him. “Alam ko na ang paborito mo, ha.”

“Millaray, please.” Napapikit siya.

“Sino bang nangunguna? May pasampal ka pa sa butt cheek ko,” mas lalo akong ginanahan na asarin siya. “You can take me here if you want. I’ll be your dessert.” Kinindatan ko siya.

Imbes na sagutin ang sasabihin ko, basta na lang niya sinubo sa bunganga ko ang lumpiang sariwa. Halos mabulunan ako.

“What? If you’re getting choked by that, how are you going to handle me?” seryoso niyang tanong.

My eyes widened.

Ay, palaban! Mahinhin kong nginuya ang pagkaing isinubo niya sa akin. Tumayo ako at naupo sa kanyang hita.

“Gusto ko sanang maniwalang malaki at mahaba. But for me, to see is to believe. Maniniwala lang ako kung mahahawakan at makikita ko…” I bit my lower lip. Hindi siya umimik.

“Sometimes, I think you’re a coward. Sisindihan mo ang apoy tapos kapag ginatungan ko ito, lumalayo kang napapaso.” Tiningnan ko siyang mabuti at hinawakan ko ang kanyang pisngi. “Am I right, Daxiel?”

“I might not control myself and claim you senseless…” Sinalo niya ang pang-upo ko.

“You don’t have to. I’m offering myself to you.”

“Are you sure?” His eyes were full of desire, it seemed to be my reflection.

I nodded as a response. There had always been sexual tension between us. Unang araw pa lang na nagkakilala kaming dalawa. Wala naman akong balak i-entertain ang tensyon sa pagitan namin, siya na mismo ang sumubok.

“Panagutan mo ako, Millaray.”

Tumawa naman ako.

“Daxiel, ako ang mabubuntis sa ating dalawa. Ikaw ang kailangang managot.” I giggled.

“I’ll bury loads of my mini me, then.”

“Ha?” I got confused.

Napakislot naman ako nang maramdaman ko ang kanyang kamay sa pagitan ng aking mga hita. His fingers were teasing me. Nanatili siyang nakatingin sa akin. He was studying my face and emotions. Nakabuka ng bahagya ang kanyang labi.

Shit, natutunaw ako sa tingin ni Daxiel.

I was getting burned by the intensity of his stares. It was sending electric impulses in my veins.

Titig pa lang niya…

Parang tinablan ako ng hiya, I was already wet for him.

Bigla niyang itinaas ang pulang panty kong suot. Walang hirap niya iyong winarak gamit ang isang kamay at isinilid sa bulsa.

“Don’t worry, we’ll take things slowly…” Binasa niya ang kanyang pang-ibabang labi.

“Anong slow? Kaya ko naman ang fast.”

Napariin ang hawak ko sa kanya nang lumapat ang kanyang daliri sa sensitibo kong parte. He was still looking at my face, watching me closely. I was feeling conscious the way he stared.

He chuckled sexily. “No need to be conscious, gorgeous. You look beautiful with that natural blush,” sinabi niya iyon na parang hindi siya gumagalaw sa gitna ng hita ako. “You can moan, too.”

“Fuck you, Daxiel!” I knew he was teasing me.

“You will, Millaray.”

Hindi ko na napigilan ang sarili kong halikan siya sa labi. His fingers kept doing wonders on my sensitive area until I exploded on him. Nilinisan niya ang pagkababae ko ng tissue, I was still flushed from my first orgasm.

I could feel it… I could feel his thing, erected.

Naghugas siya ng kamay at nagpatuloy naman siya sa pagkain ng tanghalian na parang hindi niya ako dinala sa langit sa unang pagkakataon. He just used his fingers. Panaka – naka niya rin akong sinubuan ng pagkain.

“Are you okay, Millaray?” Nakangisi niyang tanong.

Sinamaan ko siya ng tingin. “How can you eat like nothing happened? You just finger-fucked me.”

“I need something to do to keep myself busy… I might really devour you.”

“Paano ka?”

Ngumisi lang siya. “Let’s take it slow. One at a time. Slow, baby.”

Panay pa ang tingin niya sa akin, mas lalo namang namula ang aking pisngi. I still have nothing underneath. Sinira na niya iyong panty ko, ibinulsa pa niya. In fairness, presko sa pakiramdam.

Si Daxiel na ang nagligpit ng lunch basket na dala ko. Tinanong niya rin ako kung anong gusto kong gawin. Ihain ang sarili ko bilang dessert niya?

I took some photos on his office with my own photographer. I sat pretty on his exclusive chair with the background of clouds and bluish sky. I’m sure it looked majestic during sunset.

He canceled his schedule for the afternoon, we went to the mall to buy my undergarment. Mas hindi siya mapakali na wala akong suot na panty, ayos lang naman, nahahanginan iyong aking…

Pinasuot niya rin sa akin ang kanyang coat. It was a bit bigger than me, but it brought warm, I could smell him. Ang bango talaga!

“Look, baby cakes!” I showed him the t-back panty.

He just shook his head. Tumawa naman ako. Isinama ko iyon sa basket ko. He was the one going to pay all I picked. Tinging – tingin pa sa kanya iyong babaeng cashier noong magbayad siya, wala naman siyang emosyon habang nakapamulsa.

Isinuot ko na rin iyong panty sa loob ng cubicle ng restroom. Nilibot namin ang mall kasama si Gustav the Third nang makita ko naman ang arcade. Hinila ko si Daxiel papasok sa loob noon.

“It’s for kids, Millaray.”

“We are kids in adult’s bodies!”

He paid for the tokens.

Para akong bulateng inasinan, kung saan – saan ako gumawi upang maglaro. To my surprise, Daxiel was also playing with me… at talagang competitive pa! We were both laughing.

Napakamot na iyong batang naghihintay na matapos kami. We earned some tickets. Pinapalitan naman namin iyon sa counter, nakakuha naman kami ng mug na may character design.

Magkahawak ang kamay naming lumabas, karga niya si Gustav the Third na nag-enjoy rin sa fun games. We had ice cream afterwards.

TOC