The Gold-digging Mastermind

Kabanata 15

Warning: SPG (slightly).

Pinagmasdan ko ang ekspresyon ng mukha ni Daxiel. He seemed exasperated, and I was giggling.

Maaga ko siyang ginising para sa… zumba.

That was our exercise for the day. Kahapon sinamahan ko siyang mag-jogging sa loob ng village. Last night, he told me to pick what exercise we should try in the morning. Una kong naisip ang ehersisyo sa kama, hindi naman siya pumayag.

Dumede na siya sa akin, dinilaan na niya ang pagkababae ko, pero hindi niya pa rin pinapasok ang kanyang armas.

Napailing na lang ako.

He didn’t want that, so I chose my forte — dancing.

S’yempre, first level muna siya kaya zumba ang naisip ko. Tinuruan ko siya ng steps para makasabay siya sa aking galaw. The steps were just easy. Madalas na balakang ang kailangang igalaw.

“Daxiel, kembot pa!” utos ko nang lingunin ko siya. “Kailangan nating pagpawisan.”

Sinusulit ko ang mga araw na wala siyang trabaho para pag-trip-an ko ng husto. Pagkatapos pa ng bagong taon ang balik nina Maricel, panay naman ang chat nila sa akin kung nakakain ako nang maayos.

Aba’y oo naman, marunong din naman ako magluto, hindi nga lang kasingsarap ng luto niya. But I was touched with the gesture that they are checking up on me.

“Daxiel, igiling mo pa…” My eyes kept looking at his direction.

Kusa ang paggalaw ng aking katawan sa kumpas ng musika. Once I learned a dance, it would stick to me, even without paying attention much to music, my body can go with the flow.

“Stop looking at me, Millaray.”

“Kumembot ka kasi…” Lumapit ako sa kanya.

Hinawakan ko ang kanyang baywang, pinaikot – ikot ko iyon. Para siyang tuod kong sumayaw, ayos lang naman sa akin, hindi naman kailangang perpekto.

“You know the secret to dancing? Hayaan mong sumabay ang sarili mo sa alon ng musika. Feel the beat and try to enjoy it.” Tinapik ko ang kanyang braso. “Kaya ‘wag ka nang sumimangot.”

He sighed. “I’m not good at this, Millaray.”

“It’s not a requirement, Daxiel. But you agreed to do this with me. Kung sana pinili mo iyong sa kama, hindi ka sana nagrereklamo ngayon, nasarapan ka pa.” Bumalik ako sa harap.

Inulit ko naman ang tugtog at muling sumayaw sa saliw ng musika.

Panaka – naka lang ang tingin ko sa kanya pero nakasunod naman siya sa galaw ko sa kanyang paraan, wala na ring gusot sa kanyang noo.

It made me smile. Ang cute ni Daxiel. He was trying. Paulit – ulit namin iyong sinayaw hanggang pagpawisan kaming dalawa. We dance to Tyla’s Water. Nagtubig nga kaming dalawa sa pawis.

Nako, talo ko pala talaga siya kung nagkaroon ng contest sa pagitan naming dalawa. Lalampasuhin ko siya sa dance floor.

Kumuha ako nang malinis na tuwalya, pinahid ko ang kanyang mukha gamit ito nang matapos kami.

“Did you have fun?” I asked.

“My body was sore with the dance steps.” Sumimangot siya. “You told me the steps were easy to learn.”

Tumawa naman ako.

Matagal siyang tumitig sa akin, ngumisi siya. “It was fun watching you. Your dancing skills were impressive.”

“I used to dance in a night club, Daxiel. Na-master ko na ang pagsasayaw…” Ngumiti ako.

I enjoyed dancing, it didn’t really make me feel I was doing it for survival. Tuwing nagsasayaw ako, iniisip kong malaki iyong entablado. I was satisfying myself more than the patrons of the night.

“Will you dance for me?” He asked in a baritone voice.

“You have seen me dance before in my element for free…” Hinawakan ko ang kanyang mukha. “How did it make you feel?” I asked seductively.

“It never left my mind, you seductress…” He poked my nose. “I was innocently walking toward my room, then, you’re in your studio dancing so passionately. I was entranced. I was put under a spell I couldn’t look away.”

If he only knew… that dance number was solely for him.

Nagbunga ang pasimple kong pang-aakit sa kanya.

“You should pursue dancing, Millaray. You’re really good at it.”

Lumambitin naman ako sa kanyang leeg, idinikit ko sa kanya ang aking katawan.

“I can be your personal dancer, Daxiel.” I winked.

“That would be my pleasure, baby.”

Dinampian niya ako nang masuyong halik sa labi.

“But you don’t want to expand your talent and continue making a career out of it?” tanong niya sa akin.

Nagsimula naman akong iligpit ang mat na ginamit namin sa studio. Binuhat niya si Gustav the Third.

“Hindi na ako masyadong interesado sa ganoon. Sumasayaw lang ako bilang ehersisyo at nakakapagpagaan ng loob ko. Nagamit ko naman iyon na pangkabuhayan dati. Medyo malaki rin ang kita, pero lahat ng iyon, napunta din sa gamutan ng aking ina,” sinabi ko.

Wala man lang akong naipon para sa sarili ko kahit halos sampung taon din ako sa pagsasayaw. Palala nang palala ang sakit ni Mama, hindi ko naman siya kayang abandunahin.

Nawala lang sa akin ang responsibilidad nang kuhanin siya sa akin sa mundong ibabaw. I was twenty-five when she died.

Akala ko maipopokus ko na ang pera para sa sarili ko pero hindi pa rin ako nakatakas sa kanyang mga bayarin, ako ang pinuntahan at siningil ng kanyang mga inutangan. Tatlong taon ang ginugol ko upang bayaran ang lahat ng kanyang utang.

Then, I found myself in a bizarre situation.

Nakilala ko ang ama ni Daxiel sa akalang magsasayaw ako sa pribadong kliyente at pinakasalan ito sa pangakong ako ang magmamana ng lahat ng ari – arian at yaman niya.

Naging ulirang asawa ako. Inalagaan ko siya hanggang huling sandali niya sa mundo.

I thought I was secured… but Daxiel came to get everything I ever wanted.

Now it’s another uphill battle for me… another game to play… another round of scheming.

Wala na akong buhay na babalikan sa nakaraan. Wala rin naman akong pinag-aralan. My mother didn’t invest with education. Hindi ko na raw iyon kailangan dahil pokpok lang din naman daw ang kahahantungan ko.

I wish I had an interesting story of defiance from rags to riches…

But I had none.

Pinilit ko ring iahon ang aking buhay sa tinatawag nilang malinis na paraan.

Na sa kabila ng lahat, iba ang landas na tinahak ko… pero kailangan ko ng laman ng tiyan at mabuhay. Hindi ako kayang pakainin kapag pinairal ko ang pride. Hindi ko rin siya kayang ipagamot sa ganoong paraan.

It was a different path for everyone.

Somehow, she was right.

Pero hindi ako mamatay na walang pera at baon sa utang kagaya niya. Kung pokpok na rin lang ako, itotodo ko na, doon na sa mayaman at may pera.

Mas marami pa akong natutunan sa tatlong taon kong kasama si Gustav.

Mahilig siyang magbasa, pero dahil matanda na ito, ako ang nagsisilbing mata at tagabasa niya. I was able to learn a lot by just reading a book. Iyon ang pinagkaabalahan naming dalawa sa loob ng tatlong taon bago siya pumanaw.

“I had fair share of deeds in order to survive, Daxiel,” seryoso kong saad. “Sana kaya mo iyong sikmurain, kaakibat ng pangalan ko ang mga isyu ng aking nakaraan. If you want a good woman, I’m not the one.”

Matagal niya akong tinitigan.

“You’re a good woman, Millaray. Your heart is your reflection of how good you are. Your past toughened you… the important is the present. Your present is with me.” Kinabig niya ako at hinalikan ang aking noo.

I was hoping everything he said were all true.

Baka pinaiibig niya lang ako sa kilos at gawa niya pero sa huli, sa kangkungan pa rin ako pupulutin.

“Alam mo ba kung sinong naka-devirginize sa akin?” I asked out of nowhere.

His face became serious. “Baby, can we not talk about that, please? I don’t mean to be jealous, but I am.”

Tumawa naman ako at hindi nagpapigil. “Si dildo…”

I don’t want any man to feel special that he was my first, so I devirginized myself.

Masakit. Dinugo ako ng malala, at iika – ikang lumakad. Halos isinumpa ko iyong dildo, sobrang laki at haba ba naman.

“You’re still jealous?” I giggled.

Pinisil niya ang aking pisngi.

***

Kagaya nang nakagawian, kinumpleto namin ang labindalawang bilog na prutas, pampasuwerte raw iyon sa pagpasok ng bagong taon.

Daxiel wasn’t superstitious, but he didn’t oppose that belief. Para sa kanya, sipag at tiyaga ang katumbas ng suwerte.

Magkatulong kaming muli sa pagluluto. I also tried to bake a cake. Nag-alarm na rin kami sakaling makatulog kami at hindi kami magising ng tama sa oras.

I was a bit worried for our furbaby. Baka matakot siya sa tunog ng mga paputok. Kinausap naman ni Daxiel ang mga namamahala sa asosasyon sa village, they weren’t allowing loud firecrackers.

Duda rin naman ako, halos taon – taon namang maingay sa village sa bagong taon.

Itinawag na ni Daxiel sa eksperto ang mga dapat gawin upang maging kalmado si Gustav the Third, bahagyang pinagod namin siya sa paglalaro, nagpatugtog kami ng musikang pampakalma sa kanya hanggang unti – unti siyang makatulog.

I wore a red lingerie underneath my polka-dot outfit. Hinayaan ko si Daxiel na pumili ng outfit niya, basta magkapareho kami ng kulay. Terno kaming tatlo ng tulog naming furbaby.

Si pogi…

Inayos ko naman ang suot niyang kuwelyo. Mayroon siyang iniabot sa akin.

To my surprise, it was a polka-dot tie to match my outfit. Napangiti ako.

It was just a simple gesture, but it made my heart swell with happiness.

We literally have different styles. Siya iyong guwapong businessman, samantalang ako minsan sopistikada na may pagka-jologs type. Ngayon pa lang nagco-compromise na siya, magandang senyales iyon.

Kumuha kaming dalawa ng maraming litrato sa isa’t isa. Sinubukan ko namang gandahan ang anggulo ng pagkuha, let’s just say, it didn’t end well. We took a lot of selfies together.

When clock struck at midnight, I jumped like I usually do. Isang kagawiang nasimulan ko noon, dala ko pa rin hanggang pagtanda.

Napakislot ako ng hawakan ni Daxiel ang aking baywang, iniharap niya ako sa kanya. Sinakop niya ang aking labi. I closed my eyes and savored the kiss.

Ibig sabihin ba nito, isang taon kaming maghahalikan? Suwerte!

Sabay kaming kumain ni Daxiel na puno ng tawanan. Siguro, ako talaga ang kanyang happy pill.

Nagbukas din siya ng wine na pinagsaluhan namin. I didn’t consume that much wine.

It was one of the happiest new years I celebrated.

Sagana ang pagkain sa hapag, mayroon akong kasama, at masaya ako.

Madalas kong itulog dati ang pagsalubong sa bagong taon. Taon lang naman ang nagbago, hindi ang estado ng buhay ko.

Pero may parte sa aking natatakot na lubos na maging masaya… baka bigla na lang akong balikan ng lungkot.

Daxiel couldn’t be my source of happiness… I shouldn’t depend my happiness on him. Sakali mang umalis siya sa buhay ko, hindi guguho ang aking mundo. Napakahirap pa namang umahon sa lungkot.

There’s no medicine that could take sadness away. Kung mayroon sana, malamang out-of-stock na.

Mayroon akong surpresa sa kanya ngayong gabi. Matapos naming kumain at maghugas ng mga pinagkainan, pinauna ko na siya sa kuwarto at inilabas ang cake. I decorated it for a final touch.

He was in our room, readying to sleep after our new year’s celebration. Natapos ang kainan at kuwentuhan namin hanggang alas dos. Tumaas ang kanyang kilay sa dala kong cake.

“You have no room for dessert? Oops, wait. Mamaya mo na tingnan.”

Pinaupo ko muna siya at inilagay ang cake sa table. Kinuha ko ang remote at binago ang musika.

It was a slow, sensual one.

He looked at me while biting his lower lip. “Akala ko ba sa pagpapaingay, pinapalayas din ang demonyo?”

Sumimangot naman ako at ngumuso.

Tinanggal ko ang polka-dot dress ko. “Akala ko ba gusto mong sayawan kita? I prepared a dance number for you tonight.”

“You’re really draining a little patience I have,” His jaw clenched.

Naupo ako sa kanyang lap, hinawakan ko ang kanyang pisngi. Unang lapat pa lang ng aming balat, nagliliyab na ito sa pagnanasa.

“What’s stopping you, Daxiel? Ako na nga itong naghahain ng sarili ko sa’yo.” I raised a brow. “I know you want me… you want me right from the start.”

“I want you, hm, do you want me back, Millaray? Or is this only a game for you?” Daxiel looked at me with a serious expression.

Inayos niya ang ilang hibla ng buhok kong tumahob sa sa aking mukha.

Kinalma ko ang aking sarili.

Does he know about my plan? Of course not.

Ako lang naman ang nakakaalam ng plano ko. No, I didn’t spill it when I got drunk. Ganoon ba ako kadaling mabasa? He’s very observant. Parang mata ng agila ang kanyang mga mata kung magmasid.

His eyes were focused on my expression whenever he was doing something to my body. He was watching my every move.

Iyong pakikipagrelasyon sa kanya, kasama iyon sa plano…

Iyong pagpapadilig, siguro nama’y hindi nagsisinungaling ang basang pagkababae ko…

Nagsimula ang tugtog ng dance prod ko kaya hindi ako nakasagot, nagsimula akong gumiling sa kanyang ibabaw.

Every time I dance, I want myself to be satisfied. But this time, I want to give Daxiel the pleasure of a lifetime. I want him to enjoy watching me dancing sensually. I want him to remember this moment.

Our eyes never left each other.

Tiim – bagang na nakasunod siya sa bawat galaw ko. His eyes reflected desire, a beast ready to pounce and devour.

Kinuha ko ang cake nang matapos ang sensuwal kong pagsayaw, bumalik ako sa kanyang tayo at naupo sa kanya.

I smiled seductively as he read the writing on the cake.

Fuck me, Daxiel.

He, in fact, did.

The next thing I knew, he was on top of me pounding me senselessly.

All I could do was moan because he was just that good thrusting inside me. Pareho kaming pawis sa iba’t ibang posisyon, hindi man lang ako naging dominante, wala na ako sa wisyo sa galing niyang bumayo.

He was not bragging, he was huge and long, making me so full.

“How’s my seductive tease earlier?”

My hands were still pinned by him above my head.

Bahagya akong nakanganga at namumula ang pisngi ko, nakaarko ang aking likod at nakabuka ang aking hita. Malakas naman ang aircon sa kuwarto pero hindi iyon tumalab sa pawisan naming katawan, napakaguwapo niya habang bumabayo sa ibabaw ko.

“D-daxiel…”

“Yes, baby?” He smirked.

“M-malapit na ako…” Pang-ilang abot ko na sa langit.

He kept hitting the limit, then, I felt mine exploded, as well as his. Inipit niya ako sa paghiga, pinakawalan naman niya ang aking kamay. Hindi niya pa rin tinatanggal ang aring nakabaon.

“Happy new year, Millaray!”

Sagana rin ako sa dilig sa panibagong taon? Yes, please.

It was indeed a happy new year. Pinutukan lang naman niya ako…

My eyes widened.

Literal na naputukan nga ako ng semilya niya!

“Daxiel…”

When I looked at him, he was already sleeping.

Nakadagan pa siya sa akin, nakapasok pa rin ang kanyang pagkalalaki sa bukana ko. Ang bigat niya para maitulak paalis ng aking ibabaw.

Oh my gosh, paano kung mabuntis ako?!

I want to be a mother, yes. But I can’t be pregnant…

Gusto ko isisilang ko ang magiging anak ko na puno ng pagmamahal. “Shh, don’t overthink. Pananagutan kita, Millaray.”

TOC